34
Yorum
55
Beğeni
5,0
Puan
2096
Okunma

nefsine uyunca gönül...
İnan bu gönüldür laf anlamaz ki
Bir kardelen gibi hep yükseğe tav
Ferman bile geçmez hiç tınlamaz ki
Bir sevdi mi fırlar içten dıştan lav
Nefsi iblise eş kendi dünyaya
Çarka uyumu tam bilmez hikmeti
Çer çöp tanımaz ki benzer kayaya
Yapıp ettiğiyle keser kısmeti
Hiç uslanmadı ki yol iz kayıpta
Dilden dile düştü rezil de oldu
Hep dönüp de durdu her gün ayıp ta
Pişman da olmadı ganimet boldu
Sanki hayat buydu aç kaldı kışta
Yaz kış dinlemedi unu eledi
Dağıttı serveti kıç kaldı boşta
Yok saydı da beni hep öteledi
Hepten yoldan çıktı uymaz karata
Bilmedim ipinin ucu nerede
Bir kartal gibide kalmaz karada
Alıştık hale de korkum yer ede…
AZAP...(Kadri Atmaca) 01.08.2021
5.0
100% (42)