Geziyoruz şu alemde,
Her birimiz başka bir dertle
Kimi diyor ki,
erdi başım göğe!
Kimisi de dayanmış
Seyrediyor dünyayı bir direğe
Kimi yürüyor,
Sarılmış bir ipeğe,
Sanıyor ki, tek benim
Bu yeryüzün de,
Etraf sessiz, içimiz acı dolu
Seyrediyoruz kendimizi
Kendi içimizde …
Ne can kaldı, ne de canan
Göçtü gitti herkes ebediyete …
Ne bir coşku kaldı
Ne de umut içimizde
Geziyoruz şu alemde
Sırtımızda pahalı libaslar,
İçimiz bu libarlar içinde
Kan ağlar,
Güze kalmıyor dökülüyor yapraklar,
Dolu; tıka basa yediğimiz tabaklar,
Bardakta demli çaylar …
Bir de porselenden çaydanlıklar,
Ama Afrika, Honduras,
Kan ağlar açlık ve yoksulluktan Madagaskar!
Geziyoruz şu alemde insanız diye
Büyük kentlerin lüks semtlerinde
Çekmeceler ilaç dolu
Ilaç sanayisi öldürüyor bizi
Ecelle ölüm yerine
Kanser kol geziyor toplum içinde
Hükmediyor ölümlerin büyük bölümüne
Bilim ise girmiş kapitalizmin hizmetine
Böl, parçala, yönet zihniyetiyle
Acı çekiyoruz çaresiz bir duyarlılık içinde
Sevgisizce ….
Sevin, sayın, hoşgörün
Sürçi lisan eylediysem beni gönlünüzde

Hasan Hüseyince - 08.07.2021