Hangi durağa varsam anılarım var
Gözlerimde kırılmış bütün ışıklar.
Bir ayrılık şarkısı gibiyim
Bulanık bir hüzne boğar içimi akşamlar
Gene hasretin garında yüreğim
Yağmur bulutu...
Kimi zaman sokak çocuklarının
Küçük ellerinde
Alevleniyor barut fıçısı yüreğim...

Gelip düşüncelerime oturuyor
En acılı saatleri sensizliğimin.
Bir fırtına kopuyor çöl kuşlarının
Kanatlarına yüklenmiş yalnızlığıma
Mevsimlerin en susuzu düşüyor yine
...Ah ! bir geri getire bilseydim
Gözlerinle dolu o esrarlı akşamları
Umutlarım hep çiçek açacaktı
O sevda aynalarında...

Gel artık bitsin içimde ; ayrılığa
Adanmış tüm şiirlerim
Tükeniyorum işte sevda çöllerinin
Susuz ve fırtınalı karanlığında.
Cam kesiği gözlerim kana bulandı
Hüznün aynaları param parça içimde.
Buralarda ne zaman söylense şarkımız
Kopar yüreğimde çığlık çığlık
Sana yazılan mektuplar...
Ben hüznün aşk şairi
Hangi dala tutunsam kırık...

Bir beste yaparım ikimize
O ayrılık parçasından
Yağmurlar vurur da kalemimin
Uçlarına bulutlanır gözlerim
Bir lavanta kokusu gelir
Saçlarından dolan, genzimin
Sonuna kadar...
Seni düşünür bir daha yalvarırım
Tanrıma, ellerim seherlere dek açık...

Aygün Deniz 12.07.2021