bir taş eksik yollarda
ayaklar altında gül
kim gelecek gözlüyorum
izlerin bile döküldü pul pul
alnımdan geçmiş günleri kaldıramıyorum
yoksa yalnızlığım mı taşıdığım
kırgınım yükümle
barışıklığım sümüklü böcek izi
tosbağa güneşi

yıkığım

inşaat açık
tahtalar düz, yapı kırık
ne tahtalar bükülüyor ne yapanların elleri
geçmişten borç bir gün alabilir miyim
ya gelecekten
silsem beni
sahi çizer misiniz
tepe başına çiğdem
çocuk avuçlarıma bir tutam nohut


daha yazamadım
gül dirisi şiiri
salya sümük ağlamadı çocukluğum
kaçıncı yaz
sıvadı acı lekesini


doruğa tırmanan bacaklarımı istiyorum
istemiyorum bir şilt olmak
ya da pörsümüş belge
aşkla yutturulmayayım
yılanın koynuna


hep taşlar eksik yollarda
iyi ki gördüm çocuk ülkelerini
çaya kurtarılan balığı
od ocağı, komşu evleri, dost başkanları
savaş ve değirmeni

su yürekli bakışlar
ezmiyordu ekini


sevgi yok dedi, ya inansaydım
şiir aramasaydım taşın gediğine
belki de gerekir o kutsal el
bir tütsü gibi cesaretin
sıvarsın kitaplı gönülleri
gerçek sözcükler hazinesi


yıkılır mı yalnızlığım
yüküm
somut insana dönüştürebilir miyim
düşlerimi..

-Eski bir şiirim-