8
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1462
Okunma
herkesin susup, sessizliğin hakim olduğu zamanlarda
ya da gözlerime yenik bakışların, dudaklarını esir aldığında
hani kalbimden kalbine giden şu gizli yollarda
sana aşkımı sürgün ederdim hep, sen ölümüne sustuğunda...
gece olup, kalbindeki sızının eşliğinde yıldızlara daldığında
en masum halinle dualar edip, Allah’a sığındığında
yorgun argın eve gelip, kana kana içtiğin suyun her damlasında
çağlayanlar gibi yalnız sana aktım aşkım, hesapsızca...
seninle dolu anılarımı bir kutuya doldurup, alev alev yaktığımda
tek birşeye sahiptim! beni artık yalnızlık bekliyordu kapımda
ancak bu kadar zor olurdu yüreğimdeki çağresiz veda
bu koca şehri sana bıraktım, artık hasret doğacak sabahlarına...
Cevap Yaz