YÜZLEŞME VE SUİKAST

Günlerdir çapraz sorgularındayım sevdanın.
Yorgun gecelerin,acımasız sabahlarına uyanıyorum
Epeydir efkarlıyım.
Kimsesiz masum bir çocuk gibi,
Utangaç duygularımı
Gizlemeye çalıştıkca daha da kızarıyorum.
Şimdilerde,
Sinirliyim hatta biraz da kırgın,
Gözlerimi kısarak bakıyorum hayata
Yağmurda tabanı delinmiş ayakkabılar gibi
Daha ne kadar ıslanacak yüreğim.
Bilmiyorum.

Nereden tanıdım seni
Ben yine senin gelgitlerindeyim.
Benliğimi kuşatan senli duygularım
Yaşadığın o kahrolası uzak şehir
Okyanuslar,dağlar ve mektupların…
Neden ?
Neden düşünmek zorunda da kalıyorum,
Neden sevmek,neden beklemek
Neden susmak,neden özlemek
Neden,neden,neden,
Nedenlere boğuluyorum ?
Kimsin sen ?
Akıllı küçük şeytan
Dostoyeski’nin küçük dostu
Onuncu köyün deli kavalcısı
Bana yalan söyleme
Eğer ölmek isteyen biri varsa o da benim.
Hadiii,sen aç kollarını sonsuza
Donkişot gibi,
Mutlu ve mesut yaşa.

Bu sabah farklı bir dünya ile tanıştım
Diğer ben’le.
Suç sende mi bende mi,çözümsüz bir denklem gibi
Sahipsiz,havada asılı kelimeler
Gecelerde sana methiyeler dizen ben
Aslında ;
‘’ benim seni sevme ihtimalimi sevmişim’’
Sende kendimi ararken,bu kadar sancı arasında
Kaybolan,kanayan yüreğimi buldum.
Şimdi
Korkuyorum !
Hem de çok korkuyorum.
Sessiz ve karanlık geceyi yırtan ezanlar
Sabahı, gecenin koynundan söküp alırken
Uzun, davudi sesler
Ve ince uzun kılıçlar gibi minarelerin gölgesinde
Her gece,
Her gece,sessizce kendimi öldürüyorum.

Kendime karşı acımasızım
Gözümün üzerinde kaşımın olması bile bahanem
Sonu gelmeyen bir savaş
Hep bir yanım eksik,hep kafam karışık.
Değerlerin anlam yitirdiği
Zamanların çocuğuyum ben
Bunun için kavgalıyım ve bunun için de ukala.
Sokaklar pis,sokaklar çöplük
Ve ben !..
Bir suikast kurbanıyım
Yargısız infazların sevdalarında.



HANDE HAGHGOUİ

07.08.2008,perşembe
çengelköy/İSTANBUL