Sözüm var sana,
Unutmak ne kelime,
Her seferinde
Yeniden sarılırım anılara …
Seni sevmenin boyun borcuna
Sözdür attığım imza!
Çektiğimiz resimlerle dolu
Albümler var senin adına
Seni sevmeyi unutmak
İhanettir kendi namıma
Uyuyamam geceleri
Sensizliğin korkusuyla
Sarılı karanlıklarda!
Hep saatlerce oturup
Seni düşünmenin tassavufuyla
Bir hercai olurum
Her gün yeniden aynı sokakta
Ve çakıyla kazıdım adını
En son sallandığın salıncağın
Yanıbaşında ki ağaca.
Sözüm var sana
Gök gürlüyor, seni düşünürken
Sağnaklar yağıyor başıma
Hep seni çalan şarkılar mırıldanıyorum
Sevgi sözcüğüyle ağızımda
Kıyametler kopsa da dünya da
Umursamıyorum artık sensizliğin acısıyla
Özlüyorum, çay içişini
„Yobaz mı oldun,
Bana rakı yok mu?“ deyişini
Soluksuz gözlerime gülüşünü
Sana sözüm var;
Özlüyorum mağrur bakışını
Zor oluyor sensizlik,
Biraz daha yıpranıyorum her gün
Çok derin içimde ki hüzün!
Vefasısın sen şu yaralı gönlümün
Susmaz bu yürek acısı
Canım yanıyor,
Nerdesin başımın tacı?
Sana sözüm var,
Yokluğuna çarpa çarpa eritiyorum adımı
Gelsen de gidersen içimde biriktirdiğim merakımı
Boşver hesaplama şu yüksekliğin
Gereksiz rakımını
Bırak kalsın her şey bir yerde
Telaşa ne gerek var
Şu geçici misafir geldiğimiz evrende
Yerleşip yaşayabilseydik seninle
Keşke küçük, ahşap bir köy evinde
Ve sen yine mendiller işleseydin
Bana vermek için kendi ellerinle …
Sana sözüm var,
Unutmayacağım seni mezarımın üstünde
Otlar bitse de!
Başka yolmu var sevgiden öte
Sevmiyorum diyenler
Kendilerini kandırıyorlar
Ve ağırdan davranıyorlar
Gereksiz yere …
Sana sözüm var
Sevgiye dair bütün özlemlerle …

H. Hüseyin Arslan - 20.06.2021