İnanması güç bir olay
Yarınlar hep var
Yarını göremeyeceksek eğer
Mezar derin dört duvar
Köşe kapmaca bitti
Kazanan oldu hep hayat
Bize 1 parça mutluluğu çok mu gördü bu diyar
Adım attığım toprağın üzerimde bitmesi
Hiç olmayacak bir anda soğudu hava titredim
Bu dünyada neden varım, ne için geldim?
Daha görevim sonlanmadan bu neyin telaşesi
Onca insan boş bakar ki oku denen raf üstü
Okumaya vakit olmaz, dünya mühim çünkü
Hiç ölmeyecek gibi yaşam hangi kula özgü
Mezara girene dek hangi insanoğlu ölümsüz
Vur, kır parçala, yok senden iyisi hayatta
Hayat bile pişman seni içinde barındırdığına
Barındığın her dakika eksilir mi sevaptan
Biz neyi yanlış yapar olduk, hangi mevsim yarar
Dokun içinde bir yerlerde sevginin hatırası
Sezdiğin bu karanlıktan kurtulduğun an asır
Bir zamanlar pişmanlığa dayandığın onca sırdan
Şimdi bir tövbeden kalan temizliğin çarşafı
Zira gökyüzü güneşe hasret her saat başı
Bir anda doğan günün sana karşı arsızlığı
Bir düşün güneş tamamlamaz eksik olanı
Önünü görmek için aydın olmak lazımsa mum yakarız..

Sen kendinden kaçarken tutuldun yokluğa
Yok olanda medet uman mı sana fayda
Anla, Onca zaman sonra bir fırsat kapında
Bir tövbe, neden derken yaptıklarını sorgula...