Çaprazdan ateşe tutsanız da sağdan soldan,
Saldırsanız bile aynı anda yedi koldan,
Sürünür de yürürüm düşsem ayaktan elden,
Başımı kesseniz dönmem hak bildiğim yoldan.

Hem görünmez hem de işin göbeğinde ol,
Bil ki yürünmez başkasının asasıyla yol,
Yoluma engel koysa da binlerce hain el
Bozbulanık sel gibiyim tanımam ben engel.

Her gün iftira atsan, söylesen de yalanı,
Söndüremezsin göğsümdeki kat kat imanı.
Alsan sırtındaki altın sırmalı palanı,
Bil ki,it artığıdır senden geri kalanı.

Kursan da iftiranın göbeğine karargâh
Planlasan da burada binlece tezgâh
Asla döndüremezsin,benim yönüm namazgâh,
Nihai hedefim İ’la-yı kelimetullah!

Binlerce kere anlatsan da anlar mı sığır?
Onun bir tek derdi var:O da saman ve ahır.
Onun gözleri kördür,kulakları da sağır,
Ne görür ne duyar bağırsan da bağır bağır!

Bu ezanlar;ebedî,dünyada inleyecek,
Canlı ve cansız bütün varlıklar dinleyecek.
Gerçekler ki, kulaklarda çın çın çınlayacak,
İşte o an herkes gerçekleri anlayacak.

İhanet ederse gövdesine bir hain dal,
Çalar bu koca gövdeye bir parmak sahte bal,
Uyanık ol,tetik bulun,daim nöbette kal,
Kemirmeden bu gövdeyi binlerce aç çakal.

Olur mu yılanın minicik başında fikir?
Fışkırır köpüklü ağzından lağım gibi kir.
Akar da yokuş yukarı koskoca bir nehir,
Bal yedirsen yılana,kustuğu yine zehir.

“Sırat-ı Müstakim” ki, şaşmaz yolumdur benim,
Dicle,Fırat,Sakarya,Tuna…Kolumdur benim,
Özgür düşünürüm,vatanım aklımdır benim,
Okur-yazarım;kainat okulumdur benim.

Korkma! Veririm senin için olsa bin canım!
Satmam seni üç beş yılana aziz vatanım!
Topra.k altında binlerce kefensiz yatanım!
Rahat ol,varken damarımda akacak kanım!