Ah pek çilekeş kalbim benim!
Doğduğum o andan bu yana,
Olmadı yüzüme gülenim,
Bundan tamdır güvenim sana.

Bunca yıldır hiç yorulmadın,
Ben dahi kırdım darılmadın,
Hiç intikama sarılmadın,
İyi kalbim can kattın cana.

Kalbim,hep ben oldum sana yük!
Vay,kim demiş sana en küçük!
Vücut ülkesinde en büyük
Sensin,inanmazsan sor kana.

Ey kalbim,kırığına rağmen!
Çalıştın dinlenmeden bir an.
Sayende dendi bana insan,
Koymam seni taşla yanyana.

Yere ve göklere ey kalbim!
Sığmayıp da sana sığan kim?
Bu mucizeye yüce Rabbim
“Kalp”dedi,yeter anlayana.

Ok attı sana kimi alçak,
Kimi sapladı kara bıçak,
Açtın yine herkese kucak,
Hamdolsun seni yaratana.

Ey bu yer ve göklerin Rabbi!
Güneş ve ay şahit olsun ki,
Senin evin olan bu kalbi,
Satmayacağım kör şeytana.

Ettim sana bunca eziyet,
Af,senin için bir meziyet.
Adıma hürmet, beni affet!
Zirâ adım Küçük Muhammet,
Ey kalbim bırakma mizana!