CANAVAR

Baksana gökte bir feryat,bir hüzün sesi var!
Kan içmeye doymuyor kudurmuş bir canavar…
İçtikçe kuduruyor,kudurdukça içiyor,
İçtikçe hayal ve zevkten kendinden geçiyor.

Olursun inşallah kudurarak bir gün helak!
Tüküreyim leşine tüküreyim ey alçak!
Ey alçak,yüreğinde biriken ürkek bir korku!
Akacak titreyen bacaklarından pis bir su.

Kefen giydi minicik yürekler,başlar kırık…
Her yer al kan,her yer gözyaşı,her yer hıçkırk!
Terörist mi bu minicik canlar ey siyonist!
Kıvılcım gizli her cansız canda ey terörist!

Kokladı ölümü an be an binlerce masum,
Filizlenir baharda yere düşen her tohum.
Şahittir gökte melekler mazlumun ahına,
Boyanacak ruhun vicdanının siyahına.

Evlerin duvarlarında gezinir hıçkırık
Yükselir arşa ahlar gözyaşıyla karışık
Akıp giderken sel gibi hüzün yüklü kanlar,
Bir damlacık suya hasret kaldı masum canlar.

Karabasan gibi çöktü şehre katil bulut,
İnce bir sır yaşamla ölüm arsında umut.
Boğulurken sığ denizin renginde balıklar,
İzliyor bunu film gibi kör kalabalıklar.

Çiğneniyor hayasızca ayak altında hak,
İnsanlık görevidir tutup hakkı kaldırmak.
Çöktü onurun üstüne vahşi bir karanlık,
Boğulurken onur,komada bugün insanlık.

Yarıda kesti vahşet, masumun düşlerini,
Yetim bıraktı gamzesinde gülüşlerini.
Zalimin de bir canavarı vardır muhakkak
Vurur o canavar kapını ansızın tak tak!