Dinsin istiyorum içimin ayrılık hicranı
Ağlamak istiyorum unutasıya yaşamayı.
Sen kara zındanlarda çile doldurmaktasın
Bense kara zulümlerin içinde paramparçayım !
Senden uzakta yapayalnız , kimsesizim
Ne sesini duyuyorum, ne görüyorum gözlerini...
Ağladığını hissediyor kalbim ; kalbim hep buruk
Teselliler kar etmiyor yaş döken kalbime...
Sabahlar olsa ne, içimin ışıkları sönük
Benim Güneşim doğmadıktan sonra...

Bir kışın karlı akşamında, anlamadığım bu gidiş
O gün kapkara bir bulut indi yüreğime.
Ve hala durur , çekemem karanlıkları oradan
Seni bekliyor penceremde kuşlar...
Her sabah bana uğruyor ve teselli edercesine
Ötüyorlar camdan beni seyrederken
Onlara soruyorum seni, bazen bir müjde gibi
Ötüşleri güzel geliyor bana...
Bazen boyun büküp öylece bakıyorlar...
O an ağlamak geliyor içimden
Hat da ağlıyorum... ellerimi açıp Allah’ıma
Yalvarıyorum seni diliyorum O’ndan...

Kış senin yokluğunla geçti , bahar da öyle
Bitmedi mi ki bu gurbet zındanları hadi söyle.
Dün selamını ve senden aldım bir haber
Ağlıyormuş sun ve beni sormuşsun...
Ağlama , senin göz yaşların şu yüreğime saplanır
Bil ki birtanem ... dayan boş ver desem
Duyar mı ki yüreğin beni bilmem
Dayan ; kara zulümlerin kurduğu bu düzen
Elbet onları da edecek zındanlardan beter !
Dayan yüreğim, dayan yürek sızım dayan !

Aygün Deniz 4. haziran 2021