5
Yorum
20
Beğeni
5,0
Puan
343
Okunma
Bu gece
Ay ışığını kıskanırken karanlıktan
Yıldızlar perdelerini kapatıyorken
Defne ağacından düşen yaralı bir kuş gönül yurdumun sessizce dalına konup misafirim oldu
Hayatın çetin rüzgarları öyle incitmişki
Kanatları kırılmış, uçamaz olmuş
Konuşurken farkediliyor
Yüreğinin ağırlığıyla bedeni bitap düşmüş
Öyle biran, var yok arası
Zamanı teraziye koydum, tarttım
Yaprağı solmayan güzel kokulu
Sen daha ağır geldin
Hoşgeldin
Bilmem nerden gelirsin
nereye uçarsın
Bilki bir tebessümünle bu kurak çöllere can katarsın
Sanki
Kundakta emzik bekleyen çocuk misali
Bütün duygularınla sevgi beklersin
Öyle masumsunki
Kabul edeceğini bilsem
İçimden sana avuç avuç sevgi veresim geldi
Geçmişin korkusu düşünce aklıma
Sustum
Söyleyemedim
5.0
100% (8)