ayrılığın ellerinden tuttum..,
kaç kıta gezdim..,bilmiyorum!
uzun yolculuklar yosun kokuyordu
istemiyordum oysa..,yorgundum oysa
kimliksizdi kederim...
durdu..;nar,tanelerine hesap sordu
ve ben ne kadar arasam nafile
o şehirde sevda,
telefonlara cevap vermiyordu...

o şehrin gecesi de gündüzü de birdi
konuşmayı sevmezdi..
delirmek o şehirde
en abartısız göç biçimiydi!..
durdu..;kuşlar önümü kesip bana adres sordu
sanırım o şehir
kuşlarıyla da konuşmuyordu...

sen denize bakıyordun
ben seni izliyordum...
biliyordum
bakarken bile gözlerin gibi denize
boğulmaktan çekiniyordun...
ben,kendimin ellerinden kurtuluyor
siyah giyiyor
ve kibritlerle oynuyordum!
özlüyordum..
özledikçe hata yapıyordum..
özlemek..;uzaktaki o çok yakının
şimdiki anlamı oluyor...

hiç bir zaman beklememiştim seni oysa
çağırmamıştım seni hiç hayatıma!
geldin..
denize bakıyordun..,ben seni izliyordum..
hiç bir kayıtta adın yoktu
ağlamaklı matem elbiseleri giyiyordun...
bense bağıra bağıra koşmak istiyordum
yüzünün ara sokaklarında..,
uçurumların göç yollarında...
ellerini istiyordum oysa
bir masalda
bir parantezin iki satır aralığına!..

özlüyordum
özlemek..,yakındaki o çok uzağın
şimdiki anlamı oluyor
gözlerine bir bulut gizlenmiş
bu yağmur benden habersiz yağıyor...
şimdi senin gözlrinden susuyorum,
o hüznün geniş kaldırımlarından...
senin aynandan bakıyorum kendime,
o masalın parantez aralarından....
mavileşiyorum birden bire!..

bütün yüzyılları yaşadım!
ayrılığın elinden tuttum,
bilmediğim kıtalar dolaştım...
artık gitme
sensiz şiirlerde boynu bükük kaldım...
artık gitme
bütün gücümü harcadım ben bu göçe....,
bir daha gitme..,bir daha diyemem gel diye!..



artık gitme!
sonram kayıp,öncem delik deşik..
önce de..;bir yanım hep eksik
ve her zaman her yerde
biraz sensizlik... ]