Ellerinin kınasından öptüğüm çocuk
Hayatın döngüsü içinde reçete bellidir.
Derin bir nefes alıp
başlayacaksın ölümsüz yaşamaya.
Yüzlerce merdiven inip çıkacak
derin kuyulardan sular çekeceksin.
Bazen çözmek istedikçe
içine düşeceksin problemin.
Ya da içine düştüğün
zamanın zamansızlığında
şaşıracaksın bunlara nasıl alıştığına.

Korkma yaşa..

Umursamaz bir ayaz düşecek dallarına
Mevsim kış olmasa da.
kurşun değmiş gibi olacak yüreğin
Mezar kazmak isteyeceksin soğuk bedenine.
büyüse de içindeki uçurum
dört yanın duvar sakın çarpma.

Kışsa kış üşüme aralıkta.

Uzağı yakın eden
yorgunlukların olacak.
Neresinden tutarsan tükenecek umutların
zor olacak gecenin kıyısında beklemelerin.
mum alevinde büyüyecek yalnızlığın.
Yağmurlar yağacak içine içine
düşeceksin bir adım ilerisine düşlerin.
avaz avaz susacaksın yaşadıklarını.

Sakın kalma yarım.
Misafir ol ceplerine doldurduğun gülüşlere.
koş nefes nefese..

Gebe bırakılacaksın bazı sürprizlere
bulunmaz Hint kumaşının
iki metre patiska olduğunu anlayacaksın.
ve bütün makamların geçici.
(ben/siz) lerin bile vazgeçilir olduğunu..
Neresinden bakarsan aynalara
hep kırılgan bir siyah beyaz göreceksin karşında.

Üzülme;
yıldızlar kayarken şehrinde
bir dilek tut senli bir ülke büyüsün kimliğinde.

Çoğal çoğalabildiğin kadar
kaldırımdaki ayak izlerinde
Seni sensiz bırakma
başı boş şiirlerde.
Bir masala tutunsun ellerin.
Anka’nın kanatlarında
’’Sevsin Ali Ayşe’yi’’
çok büyük özlemle.

Biliyorum kendimden
uyuyunca geçer geçmez dediklerin.

Sev çocuk sev..
sevmekten sakın vaz geçme
hüsran olsa da sonu
sevmek güçlü bir eylem
Gülümse çocuk gülümse
gülmek en güzel devrim.
Benzeri olmayan bir dünya kursun
güneş ülkesinde gözlerin.
Çiçeğe dursun baharların
Yoğrulsun ışıkla karanlıkların.
Ellerinde uyansın sabahların.
yaşasın altın devrini tüm bayramların..!



Ferdaca