11
Yorum
38
Beğeni
5,0
Puan
1166
Okunma
Sâdâka"ya değil..
Sevgiye muhtaç"insan..
Kendime sızıyorum bu günlerde
sıfırın altında düş noktasında
iki ırmağı birleştirirken adımlarım
içimin sarnıcı kürek çeker sessizliğe
çifte su verir yüreğim umuda
rüya görürüm uyanıkken bir uykuda
çatlar yalnızlığın kozası
yumuşak bir boşluğa düşer gözlerim
ıhlamur tadıyla beslenir günüm
bitirip dünü
göz göze dinlerim gülüşü
kokulu bir dağ çileği yalar yüzümü.
Bağışlandıkça mevsimler
sarar yaramı gökyüzü..!
Ferdaca
5.0
100% (23)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz