başıboş harflerden türemiş bir göç telaşının
dudak kıvrımlarından geçiyorum
yürüdüğüm yollara küfürler kusuyorum ağız dolusu, biliyor musun…
manyak keyif alıyorum…


aslında, ayva sarısı bir suskunlukta mektuplarını yakarken başlamıştı bu hastalığım
geceyi ,nöbetçi oyuncakçı diye gördüğüm günden beri
kaç yıldız eksildi gökyüzünden biliyor musun?
o yüzden,ay yüzüme bakmıyor bilesin…


İbreti alem için sırf delirmiş desinler diye sokaklarda seksek oynuyorum kendi kendime
defolu iç çamaşırlarımla balkona çıkıp dilimdeki emanet şarkıları fırlatıyorum geceye
sonra ağlayan bir fotoğrafta buluyorum kendimi
omzumda uyumuş serçe yalnızlığında yüzüm düşüyor
susmanın en güzel taklidini yapan aynalara


bir zaman kalıyorum ,emir kipinin kal dediği şekilde
kekeme bir sigara cebimde isyan çıkarıp dudaklarımı ateşe verene kadar zorluyorum kendimi
bir cümle bile kurdurmuyor bana, içimin külü…


şarapla kutsuyorum papatyanın azizliğini
ve on parmağımın vebalini alıyor; seviyor, sevmiyor deliliği
sonra kalkıp gidiyorum kız kulesinin o yakut gülüşlü yalnızlığına
ruhsatsız şiirleriyle kol gezen şairlere rastlıyorum
satır aralarında delirmiş imgelerinden söz ediyorlar
ikide bir bölünüyor cümleleri üç noktanın kıskacında
akşamdan kalma bir şeytan arıyoruz hep beraber
alkolik bir dalgaya faili meçhul bir cinayet yazacağız ya güya
olmuyor,bulamıyoruz şeytanı
yine konuşturuyor şeytanlığını
gelmiyor tufaya…


dedim ya, manyak keyif alıyorum bu gece
buhar yoluyla yeni iletiler icat ediyorum
bir çay bardağının sıcaklığıyla içimin üşüyen yanlarını seviştiriyorum gizlice
kimselerin göremeyeceği körlükte…
sonra zimmetime bir martı geçirip denizden
sırf sana inat flörte başlıyorum maviyle
tuza basıp senden kalan her şeyi
lanetli bir geçmişle salamura yapıyorum
her şey ayva sarısıydı artık
bunu biliyorum…


aslında senden sonra hiç rengim kalmadı
hep yalan söyledim
mavim de yoktu, kırmızım da
hele ayva sarım hiç olmadı..
dedim ya
mektuplarını yakarken başladı bu hastalığım
sen yine de beni hatırladığın gibi düşün
sen yinede beni… sen yinede hatırladığın gibi…

ben...
ben, dünyayı paranoyak bir zamanımda tanıdım…


K.Kızılcan


Şiirimi güne getiren seçki kuruluna teşekkürlerimi sunuyorum....