28 Ağustos 1982
Akşam arsı ikindi
Atatürk Caddesi
Emirgân çay bahçesi
Dört katlı taş bina
Bengisu Apartmanı
Alev soluyor, savruluyor
Nemrut’un memleketi
Peygamberler diyarı
Urfa burası
Halil İbrahim kenti kutsal
Hava yapış yapış tutkal
Duman duman başım
İçimde bir sıkıntı
Sanki yüreğim cenderede
Kızımız ağlıyor, Gamze
Zil çalıyor
Eşim kapıyı açıyor
Sesini duyuyorum
“Evet, evde” , diyor
“Bizimle gelecek”
Yüzüne seriliyor eşimin
Acıya batan Baldıran Zehri yüreği
Beni yiyip bitiren
Safran sarısına dönüşen yüzü
Zor geliyor sevdiklerime bakmak
Göz göze gelmek
“Hemen döner”, hep böyle derler
Gidişin kolay
Dönüşün olur mu bilinmez
Başım dik, belleğim berrak
Zılgıt zılgıt içim, kar boran
Yüreğim kâsvetli
Ellerim değil
Sanki yüreğim kelepçeli
Akşam apansız, akşam sinsi
Yutuyor bütün ışıkları
Her şey üstüme üstüme yıkılıyor
Söz dinlemez, dehşet akıyor
Eziyor, eliyor zaman beni
Beynimde mıh gibi çivili
Ayrılmadan özlüyorum sevdiklerimi
Urfa - Şanlıurfa