4
Yorum
14
Beğeni
5,0
Puan
615
Okunma
telaşsızdım
derindeki yaramın kabuklarını yumuşattım
zamanım yoktu ölmeye
sevmeyenlerimi fişlemiştim gün ağarmadan
tövbelerin nağmeli dalgaları çarpıyordu nedamet kıran kekremsi dilime/
ucu açık yasağımın sebebi bendendi
doğa’ya değersiz bir sancıydı bedenim
salgınlar içinde kalmıştı dikili ağaç felsefesi
tek korkum
uğruna ölünecek biri olmaktı !
mirassız ve soyu belirsiz hatta kefensiz gitmekti yalnızlığıma
gizli tarikat saptaması yapmasındı dogmalar
bilir’sin us körlüğüne bastondu ideoloji
ruhlar arası söylevde bir insana tapmanın teorisi var mıydı
vicdani kanaatler mezarlığına hoş gelirdik ağır yasaklarla
yasayla aşık olmak gibiydi ilâhların varlığı
sonra
iki dünya arasını dürttü insanlığım
antik çağları zembil yaptım zeus’un izniyle...
5.0
100% (7)
Cevap Yaz