Karanlıklar inerken akşamlara, sigaramın ateşinde
İçin için yanan ben.
Şimdi burada gecenin yirmi dördü...
Dört duvar arasında kanıyor yalnızlığım.
Ne olur, ne olur çekilin artık
İçimdeki acılar, mutsuzluklar.

Hangi umuttu o böylesine beni sana çeken
Hangi rüzgardı sürükleyen delicesine.
Bir bakışıydı işte gözlerinin ki ; sineni delercesine
Vuruluşuydu yüreğimin sana, aşka bambaşka
Bir rüyaydı, rüya gibi yaşadığım seninle
Atıverdin mor dalgalı denizler ülkesine.

Uçuşan gözlerimde mutlu hayallerin iken
Katran karası sıvadılar gözlerimin gök yüzüne.
Ve kendimi karanlıklarda yitirdim.
Ama sesin ve sen, böyle bir aşk !
Şiirlerime vurdum mor ilhamlarımı
Kalemimi kırdınız !..

Karanlıklar yağıyor şimdi gözlerimden
Sağnak sağnak sayfalarına defterimin.
Geceler ağlıyor damarlarımda alev alev
Ve fırladı yüreğimden mavi düşlerim
Şimdi ben ;
Sensizliğin avuçlarında yavaş yavaş
Sönen bir alev gibiyim...

Aygün Deniz 28.04.2021