benzerliklerin dışında
ışıklarımı yalnız sana sunuyorum
soluğunla uyuttuğun maviyi
o en çok sevdiğin
usulca avuçlarına bırakıyorum işte
tüm kötülüklerin dışında
sırf sana doğan bir güneş
işte bak
meleklerin safında...

öyle...

şimdi seni anlatsam
yağmur ışıltılarının tam orta yerinde
sineklerin kanadı utanır
tüm o sırlar değersizleşir
dünyaya hükmeden o pahalı hayalleri
düş caddesi sakinlerince
bir kıskançlık başlar saçlarına doğru
ve ben kuzeyimi kaybeder
güneyimi unuturum...

iyisi mi seni bıraksın uçurumlar
kendimden aşağı her korkumda bakışlarının
saf ışıltısıyla durulsun tüm yokluklarım
sığınışının kutsallığı
bana
öyle...

öyle güzel ağlarsan
ve öyle utanırsan kanatlarından
bir kandil söndürür varlığın ışığını
ve sen öyle hüzünlenirsen
söndürürsün ışığımı...

yine duygular renklerinde açsın
on iki ayın her bir anında
öyle...

can-i