Çok görme bu hastaya bağışla merhameti
Mezarımın dibine gözyaşı dolmadan gel
Aşk hançeri ile öldür kibir denen illeti
Elimdeki çiçekler kuruyup solmadan gel

Haykırıyor adını gönlümden kopan çağrı
Sensiz daha şiddetli her yanımdaki ağrı
Bir son görüş içinde bitsin bu hasret gayrı
Bu değersiz nefesi Azrail almadan gel

Yay gibi kaşları çat dağılsın solgun keder
Kavuşmak karşısında şaşırsın kara kader
Dilden davranışa anlam kazansın değer
Aşkla alay edenler halime gülmeden gel

Bir türlü görünmeyen ruhunu arar gözüm
Lafın geçmese bile seni anar her sözüm
Karanlık zindanlarda çırpınır durur özüm
Çaresizlik içinde umutlar ölmeden gel

Yok olması imkansız çehreyi özlüyorum
Sensiz her adımımda yana tökezliyorum
Çelikten bir sabırla yolunu gözlüyorum
Yalnızlığın elçisi kalbimi çalmadan gel

Furkan AYDOĞAN