gözlerine güneşi getireceğim
feyz alsın diye bakışından da doğsun gönüllere
ışık nedir aydınlık nedir
göstersin diye herkese

dal dal dolaşacağım bütün ağaçları
çıktığın ağacın kokusunu almak için
ceylansı bedeninden kalan.
semt semt alt üst edeceğim tüm şehri
en karanlığında gecenin
izini bulayım diye gözünün değdiği
sıradan bir levha ya da eşya işaret olsun bana

sararken birden en dertli sazlar ve türküler
hüzün kuşağıyla bu ruhu ansızın,
kanar içten içe açtığın yara durmaksızın
artar da eksilmez keder soykası
açtığın öfke pınarında usanmaksızın
gösterir kapıldığı dehşet nehrini arsızın.

ve ben de unutacağım gördüğüm
bu rüyâyı
senin gibi değil ama,
hazlarla yoğrulmak esas huyun senin
uzaktan şöyle bir sana bakmak daima
sonsuzluğun kuyusunda suyun benim
...........
muharrem delibaş