Yağmurlarla can bulan ufacık bir dereyim,
Canı, deryadan saymak, benim haddime değil.
Onsekizbin âlemde küçücük bir zerreyim,
Yıldızlar gibi kaymak, benim haddime değil.

Ne kimseyi incitir, ne de fitne ekerim,
Âcizane fikrimi dizelere dökerim,
Eğer hata edersem, cezasını çekerim,
Zoru görünce caymak, benim haddime değil.

Bilirim ki bu dünya hiç kimseye olmaz yâr,
Dünya geniş olsa da; kabirler oldukça dar,
Büyüklere hürmetim, küçüklere sevgim var,
Aklı bedenden soymak, benim haddime değil.

Hak kitabı okurum; yaşamak niyetiyle,
Cezamı da çekerim, elbette diyetiyle,
Nihayet bir insanım; kemiğiyle, etiyle,
Yeyip, içmeden doymak, benim haddime değil.

Hataya düştüğümde, bilirim dönmesini,
Öfkeliyken konuşmam, beklerim dinmesini,
Kimler kabul eder ki hakkının yenmesini?
Gaiplerden ses duymak, benim haddime değil.

Gurur, kibir yükünü, almak isteyen alsın,
Makamlar dağıtılsın, tevazu bana kalsın,
Kendisine güvenen gidip ummana dalsın,
Cahil aklına uymak, benim haddime değil!


Sabri Koca


tebriklerimle.......

Ben söyledim Hak yazmış,eritmiyor suyla,kar,
Tamamı birkaç metre, diyemezmiş yerim dar,
Görülürmüş hesap orda,kalamaz gurur,vakar,
Mihneti zulme saymak, benim haddime değil............. Nurettin GÜLBEY