Ölümlü dünyaya sarılma boşa,
Nasılsa o seni saracak bir gün!
Dünyanın cilvesi gitse de hoşa,
Dallarını rüzgâr kıracak bir gün.

Üstünde gezsen de, kalbine alma,
Yüzüne gülse de, bağlanıp kalma,
Kimsenin mülkünden bir karış çalma,
Mevla’m hesabını soracak bir gün.

Oldukça derindir, kapanmaz yaram,
Kul hakkı yiyenle düzelmez aram,
Yığdığın erzakta var ise haram,
Yediğin, ağzını buracak bir gün.

Olgunlaşan meyve durmaz dalında,
Arının hüneri; elbet balında,
Gözlerin kalmasın elin malında,
Aklını boş yere yoracak bir gün.

Yaşadığın ömür düzgün olmalı,
Yürüdüğün yollar nurla dolmalı,
Ebedi âlemde hayat bulmalı,
Yüreğin yorulup, duracak bir gün.

Dünyevi aşklarla çokça yansak da,
Adaklar adayıp, kurban sunsak da,
Ölümü bizlerden uzak sansak da,
Azrail kapıyı vuracak bir gün.

Kalpte kin besleme, öfkeden arın,
Ne olur bilinmez, bu gün ve yarın,
Manevi olarak var mıdır kârın?
Mevla’m mizanını kuracak bir gün.


Sabri Koca