SEVDAMIN ÖLÜMÜ

Yıllardır
Üzüm karası gözlerinle, beynimin arasında
Aradığım ne varsa aşk ve sevdaya dair,
Kaybettiğim herşeyde, biraz daha azalıyorum .

Neye tutunsam kanıyor...

Oysa ;

Oysa hiç bir ayrılık ölüm değil !
Özgür olur,kuşlar gibi kanat çırparım gökyüzünde.

İşte !...

İşte, bu yüzden ne git diyebildim,
Ne de kal .

Gidenler dönmiyecek,
Adım gibi bilirim !...


Ama,


--- ’ Git ’ , dedim !...

Gittin...



Gidişin ;


Bu kez bitişim oldu !


Meğer ,
Ne çok severmişim .



Ahhh! ...


Gidişin, karbeyazı gibi lekesiz bir ölüm.
Susmak gibi,
Bir ömür boyu saklanmak gibi küf kokulu düşlere...
Kirpiklerinde asılı kalıp düşmek gibi,kollarındayken ölmek,
Cehennem sıcağında tir tir titremek miş,

Bilemedim !


Yüreğimde kök salmayan, bir selvi ağacıydı aşkımız.
Dalları olmayan,
Salıncaklar kuramadığımız,gölgesinde düşlerimizi demleyemediğimiz

Derken,


Öldü sevdamız !


İstersen ;


Emanetlerini al benden.
Üzüm karası gözlerini,
Bedenime ağır gelen yüreğini al !
Özlemlerimi bitir,gözyaşlarımı götür,
Kurduğum hayallerimi,
Eylül yağmurlarında rüzgarlara savur .

Hadi git benden !...

Unut unutabilirsen.


Gidersen ;

Sana ait ne kaldıysa, tek tek darağacına asacağım,
Sadece, bir resmin kalacak bende albümlerden çaldığım.

Birde hayalin !




Ömür boyu,
Sen olmasan da,
Seni, sensiz yaşayacağım !...



hande HAGHGOUİ