Ne kadar sessizim, ne kadar durgun,
Soğuk yeller eser metruk hanımda.
Dalmışım derine, yemişim vurgun,
Yaralar, bereler her bir yanımda.


Kimin umurunda benim kederim,
Sessiz çığlıklarla feryat ederim,
İçim kan ağlarken nasıl giderim,
Sanki can kopuyor kendi canımda.


Yıllardır bu yükü zor taşıyorum.
Aklım iflas etti, ben yaşıyorum,
Yolların sonuna yaklaşıyorum,
Lavlar akıyordu sanki kanımda.


Yalvarıp yakarmam fayda etmedi,
Çektiğim çileler henüz bitmedi,
Bir türlü işlerim iyi gitmedi,
Ne acılar gizli her bir anımda.


Hislerim kayboldu, gözlerim kurak,
Yolumuz ayrıldı, yakamı bırak,
Kapandım içime, gözlerden ırak,
Paslanıp giderim kendi kınımda.


Sabri Koca

Tebriklerimle.......

Ne bitmeyen çile bu ne cefaymış
Çıkar ve menfaat demek vefaymış
Akıl almaz zekam nasıl kafaymış?
Canından bezmiştir eşim hanımda ................Resul Civcik.