Bunalırsın ya böyle
Sebepsiz yere

Yerle gök arasındaki alevlerde
Kayboluyormuş gibi olursun.

Ölürsün.

Kendinden kaçacak yer yoktur.

Aynalar ağlar paramparça yaşlarla.
Yaşlar ve yıllar akıp gider usulca.

Şimdi dünya ellerinde
Hükmetmek ne mümkün?

Kayıtsız ve şartsızdır bağlılığın.
Bağımlılığın, acıya.

Doymayacak kadar açken aşka
Büyülü sözlere ihtiyacın yoktur
Yalnz kumsallarda.

Gecenin gürültüsüne
Kulak vermekten,
Çayın soğur, onu bile fark etmezsin.

Radyoda ne çaldığı önemli değildir
Bilmediğin dilde dinlediğin hiçbir ezgi
Yabancı gelmez

Ne çok yorgunsundur aslında
Beklenmek için

Olmadık anda bastıran yağmur gibi
Küfredilesi yaralar vardır bağrında
Aslında
Uyarılmştı kalbin bu konuda

Cümle içinde kullanmakla anlaşılmaz
Aşk.
Hatta anlamlı olmaz

Saçmalarsın patavatsızca
Balın tadını aldığın dudaklardır
Alında
Uyarılmıştı kalbin bu konuda

Bilincini kapatırsın dünyaya
Hiçbir atmosferik olayda
Tepkin kalmaz.

Sabrının sonunda ne selamet
Ne de
Ona bıraktığın emanet
Sevincine kaynak olur.

Hani demiş ya şair
Ütopikti ve bilinç kaybıydı
Sevmek ile sevişmek...
Cinayetten zevk almak gerek.

Bunalırsın ya işte böyle
Alevler içindeydi
Bir de yerle gökteydi

Ne olursa olsun
Toprak olursun.


30.07.2008 00:21 - BİGA