Doğunca insan anlam buldu hayat su gibi
Adem’den beri bunca kuşağa baktı yıllar
Sonsuza kadar uzar sandım açık çek gibi
Başlarken bu hayata saf umut ekti yıllar

Ne de çabuk büyüdük, nice nice gün gördük
En güzeli çocukluk her gün oyunlar ördük
Hem kendimiz olduk hem de gönülden bonkördük
Kıskandı bizi taşkın sel gibi aktı yıllar

Çocuksu hayallerim gözlerimde parıldar
Bir masal devi gelmiş kulağıma fısıldar
Bruce Lee olmak var, General olmak var
Güzel kadim düşlere bir kalem çekti yıllar

Köprüler kurdum dostluk denen uç kavram için
Giydirmedi hiç vefa libası bilmem niçin
Sevdanın ateşinde eritti için için
Kupkuru inciri yaş bahtıma dikti yıllar

Çok yavaş geçti sandık vefasız bunca yılı
Gül bahçesine girmek istedik çıktı çalı
Batırdı bindiğimiz iki tahtalık salı
Sol gösterip sinsice sağ sumsuk çaktı yıllar

Kafayı yedirten her biri kurşun kuşkuyu
Verip bin bir korkuyu çaldı tatlı uykuyu
Göz göre göre beni attığı dipsiz kuyu
Düğün dernek beklerken hayırsız çıktı yıllar

Planlar yaptım daha iyi olayım diye
Uymayıp hiçbirine bahane buldum niye
Boş işlerle yedim ömrü kahrım ölesiye
Sıka sıka dişimi belimi büktü yıllar

Vız gelirken bel vermez karlı dağları aşmak
Türküler tuttururdum “Olsam yüzünde yaşmak”
Defterimde yazmıyor artık bir şeye şaşmak
Ömrümü kumdan kale misali yıktı yıllar

Aldı yüzden güneşi, saldı kara gölgeyi
Çaldı gözden ateşi, sildi sara bölgeyi
Soldu özden, tek leşi kaldı ara bilgeyi
Bir karabasan gibi üstüme çöktü yıllar

İnadım inat işte varsam bile en sona
Dört as var diyeceğim kendime ve sorana
Deli deli bakıp da resti çekince ona
Benimle uğraşmaktan nihayet bıktı yıllar

Muharrem Delibaş 12-16/01/ 2021