Masalsı bir serüven
destansı bir aşk
yeşili sevdiğim kadar sevdim teraslarını
ve denize meylim gibi

dibi görünen bir göl veya deniz
deniz dibi izi zümrüt yeşili gözlerin
Şamira’m
korkutuyor beni gözlerin-gözlerin
soy kırımı

ötede tarihi bir kalıntı
dümdüz bir ovada tek bir ağaç
oysa sen varlıklıydın yeşilden aşktan yana
çok sevildin Semiramis

bu mozaik bu doğa sevilmeye sevmeye değer
ve kadın

hangi gölün tutkusu gözlerin
bazen girip içinde dinlendiğim bir mabet
kalmıyor değil mi ne şöhret ne varlık
ilelebet

seninle sohbet ne güzel taraçalarda
senle muhabbet
çözülmeyen bir karışık bilmecesin
sen sultan sen ece
sen sevgi sen sevilen sen aşk
sen bir tutku oldun Semiramis
ne bahtiyarsın

dertlerin de var mıydı
ağladığın oldu mu hiç

ya da bir kadını kıskandığın

içi seni yakar
içini yakardı

sade bir güzellikle sıradan biri mi olmak isterdin
seni ne mutlu ederdi
yeter miydi bu kadar ihtişam
boğar mıydı seni yaşantın gizli köşelerde isyan mı ederdin

belki de indinde gümüş pırlanta altın değersizdi

Nimet Yüksel Apel

26.Ocak.2021.Bodrum