5
Yorum
17
Beğeni
5,0
Puan
700
Okunma
ergenliğimi
ince ince doğruyordu tanrının diliyle
alışkanlı gün ezimi vakitler salgını
adı içimdeki düşmandı
adlî kontrollü dahi bırakılmıyordu dışarı
elimde değildi
ağaç kovuğundan çıkmışlığım
fakatlar içinde
evrimseline kapalı soyumun insan olması mümkündü
leyleklerin varlığından doğmuştu mitomani
göç ederken duraksızdı iz’an ve vicdan muharebesi
konteynırlara çöp taşınırdı aristokrat banliyölerinde
politika pazarında yaşlı kadınlar bir ekmeğe satılırdı manşetlerde
ve genç kızların protestolarında acı çekerdi babaları
evsizlerin açlığıyla dolanırdı dalâvereler
kitlesel sürgünler yaşı’yordu ilhâmlar
hakikâtler usumu çaldı satır arasından
sürgülü odaların ölüm sloganlı duvarına kurgulandı benliğim
rüyalarıma tuzak kurdu etiği s’özde kâbuslar
..
5.0
100% (11)
Cevap Yaz