Bir hançer gibi vur hasretini yüreğime…
Beklemek nafile… yıllar geçse de gelme.
Ektiğim aşk tohumu zehir oldu gövdeme…
Filizlenmez bağın… demedin mi kendine?

Onca acıdan sonra… nasıl geleyim peşinden?
Göç vermiyor artık… takat kalmadı dizlerimde.
Perperişanım… kimseler anlamıyor hâlimden…
Düşen kendi kalkmalı… demedin mi kendine?

Kim ister ki sevdası düşsün el âlemin diline?
Derman sendedir… bil ki fayda yok kimseden.
Başımı eğdirip… şu kendini bilmezin birine,
Utandırma gönlüm… demedin mi kendine?

Ne aradım… ne buldum… ne umdum senden?
Yara bere içindeyim… usandım bu dertten.
Ne hayallerim… ne bir umut kaldı bende…
Tükendim, bittim… dur, demedin mi kendine?

Dargınım, küskünüm… şu talihsiz kadere.
Kırgınım en çok… seni bana yazan kaleme.
Hâlâ deliler gibi… seni özleyen şu yüreğime,
Söküp at… bitir artık… demedin mi kendine?