İçime takılan bu ağıt neden ?
Beyin damarlarım atar, dikenli uykularımda
Gözlerim hep nemlidir, toprağa düşen yağmur gibi.
Çıkmak isterim çaresizliğin prangalarından
Hazan gibi tüm mevsimlerime
Hüzün yağarım.

Yüreğimde susmayan bu çaresizlik neden ?
Neden ıssız içimin karanlık sokakları.
Dinmeyen rüzgarlar sarıyor üstelik beni
Oysa ne hayallerim vardı,şimdi bomboşum
Yenik çıktım tüm savaşlardan...
İçimin şarkıları karamsar dökülür akşamlara.

Şimdi
Yollarını gözlüyorum durmaksızın.
Biliyorum bir gün geleceksin, inanıyorum
İçimdeki kırılmayan şans tellerime...
Biliyorum...
Bir gün çalacaksın kapımı ansızın.

En kanlı savaşlar içinde yüreğim
Çaresizlik beni vurdu yerden yere
Gelsen ; bu pejmürde halimde ...
Sarar mı kolların beni yine de.
Sensiz mevsimlerin hiç tadı yok.
Yaşamak eskisi gibi masmavi değil.
Gelişinle belki, açar içimin mavi gülleri...

Aygün Deniz 15.01.2021