Dünyanın cazibesi nefsimi oyalarken,
Bataktan kurtulmanın zorluğunu anladım.
Seneler seneleri durmadan kovalarken,
Geri kalan ömrümün darlığını anladım.

Adım dahi olmadı hayrın girizgâhında,
Gençliğim heba oldu şu dünya tezgâhında,
Kurtulmak kolay değil mazlumların ahında,
Güvendiğim gözümün, körlüğünü anladım.

Bana hitap edilmiş; ben kulak vermemişim,
Yazıklar olsun bana, doğruyu görmemişim,
Rabbim kapılar açmış, ben ise girmemişim,
Rabbimin nimetinin gürlüğünü anladım.

Meralarda dolaşan koyunum yok, kuzum yok,
Rabbim vermezse eğer, bir atımlık tuzum yok,
İnsan kendini tanır, başkasına lüzum yok,
Ne kadar acizmişim; varlığını anladım.

Kimse bilmese bile, sana ayan suçlarım,
Harama dokundukça yandı parmak uçlarım,
Simsiyah kalır sandım başımdaki saçlarım,
Şakaklarıma düşen kırlığını anladım.

Malım, mülküm ortada; hakkı olanlar alsın,
İsterim ki geriye sadece bir AF kalsın,
Uykudan uyanmışım, istemem kimse dalsın,
Tefrikayı görünce; birliğini anladım.


Sabri Koca

*tefrika: nifak, ayrılık, ikilik