Kırdın
Kızdım
Üzdün.
Hadi yaksana tebessümün armağan ettiğim tenimi ve savur gücün yetiyorsa küllerimi.
Ben düşünürken hak allah deyip acıları mı kucakladım 7 duvele eyvallah etmeden.
Söylesene kar beyazı düşleri ve bahara sevdalı umutlarım hani nerede?
Yaşadığım şehirde kimi dur dedi,kimi sus dedi.
Kimi sen gibi bin bir acıyı yüreğime nakşettim.
Hadi söylesene
Kır çiçeginin tozu gözlerime ne zaman kaçtı.
Hey mavi can; duygu denizimin her damlasına ben adını yazarken, gök yüzünün hüzünleri değil mi senden armağan.
Hadı bir daha kır
Hadi bir daha üz,yeniden bin bir parçaya böl sen diyen inancımı.
Hadi bir daha sen diyen sol yanımı kanatsana.
Sahi istersen dur bir kere dinle anlatayım sana inasanı kamil’i
Hey yeri göğü yaradanın öğüdünde derki
İnsan doğar Can Bulur.
Can ise güç bulur.
Güç ikrar ister,
Ve ikrar Adaleti ister
Ve son söz adalet ahlakı kemale ulaşmak ister ve İşte o âhlakı kemal değilmidir hak Allah diyen insanı Kamile vardır.
Şiir Kamil Üci