Ben kötü bir adamım, bana dikkat et.
Asla sesini sesime katma yoksa benim gibi bir asi, isyankar olursun.
Ezilmişlerden, kimsesizlerden yana durur ve haykırırsın,
Ben kimsesizlerin kimsesiyim.
Ben yetimin annesi,
Yoksulun kardeşi,
Emekçinin ta kendisiyim dersin.
Ses verme sesime,
Sana da derler ki sen bir asisin.
Ödüllendirirler insanlar seni acılar ile
Ve sen bu acılardan paydaş, haldaş ve yoldaş olursun.
Ses verme sesime,
Ben dağların çocuğuyum arkadaş,
Sesim dağlarda yankılanır.
Ses verme sesime arkadaş.
Ben uçurumun kıyısında korkmadan yürüyen yolcuyum.
Ses verme sesime Kurulan tuzaklara, arkadan vurulmalara eyvallah etmeyen bir deliyim.
Sorma yedi tepeli şehrin sokaklarında beni.
Gün olur bir mayıs işçisiyim derim; yaşasın emeğin, kardeşliği.
Gün olur er meydanında bir kılıç gibi asaletimce ışıldarım.
Bakma bana öyle..! ses verme sesime.
Bak bir nevruz ateş-iyim.
Bir kardelen misali gök mavisinedir inancım ve an ömrüm..
Şiir Kamil Üci