Gök yüzü güneşe, ben sana öyle doluyum ki,
Rüzgarlar esiyor ve gök yüzünde yağmur ıslatıyor tenimi.
Gözlerim ağlıyor seni uğurladığım yollarda...
Ben seni adını yazdım bu dünyanın doğusundan batısına ..
Ben havsına ve toprağına Ve sol yanıma yazdım adını..
Hani hatırlarmısin cennet gözlüm yürüdüğümüz yolların kuzeyinden güneyine
Ve düşen son bahar yapraklarına yazdım.
Bakma öyle hüzünlü gözlerinle...
Ben seni dünyama yazdım.
Bak yanan sigarama tenim senin sende heba ettiğin sana yanar. Ve dumanı yine sen diye yükseliyor zamanın bilinmezliklerine..
Hey be hey Can dün geçmişimi ve yarın geleceğimiz diyorsun ya.. samimiyetin mezarımsa hadi göm beni ritmi bozuk kalbinin derin kuyularına..
Bırak artık ihtirasları,
Bırak kibrin kalesinin duvarlarını yükseltmeyi var sen kendine birkez daha anlat ve inandır kendini yalanlar ile şah, Şahmeran olunmayacağını..
Hadi ey dünün kendini yitiren yanında değil, geleceğe olan inancınla doğur kendini bende...
Dedim ya ben seni kuzeyinden, güneyine, doğusundan, batısına yani dünyamın ta ortasında yar ettim...
Şimdi sus, şimdi dinle kendini ve hayat arığından akıtıp tükettiğin umutlarımızı yeniden cennet gözlerinle sula, rengarenk renk çiçekler açsın ömrün son rehlesin de. ..
Kamil Üci