2
Yorum
20
Beğeni
0,0
Puan
696
Okunma
.
bir evde yatıya kalınca yoksulluk
acılar akran olur
umutsuzluğu taşır gece
üşür dertlerini yüklendiğimiz zaman
akşama yatırılmış sohbetler biter
mevsim düşer sonbahar yapraklarından
bal gözlü kediler gider sokaklardan
bütün şehirler kusura bakar
rüzgarlar zılgıt çeker dağlarda
nehirlerin dudaklarında çürür sözcükler
ve çok uzakta bir tren sesi
kömür kokusuna öykünür kalk sesleri
uykusundan uyanır çocuklar
oysa bir avuç güvercindir uyuyan çocuklar
soluğu özgürlük kokan
giyinip beyaz bulutları
şafağın sırtına binip
hep güneşin doğuşuna giderler
ürkütemezler uçurtmaların gizemli utkusunu
kapat kapılarımızı
karanlık evimize girmesin güzel babam
belki sabahleyin
mavi giyinir içindeki çilen
.
02.01.2021 / Antalya
Sıtkı Özkaya
Cevap Yaz