Hacizli duygularım, kaçıyor uykularım,
Taşan dereler gibi çağlamaktan yoruldum.
Bilmem ne zaman biter bu garip korkularım,
Gönlümü vefasıza bağlamaktan yoruldum.

Yıllar bir su misali, nasılda akıp geçti,
Dost gibi görünenler böğrüme çakıp geçti,
Kimse merhem olmadı, sadece bakıp geçti,
Gönül yaralarımı dağlamaktan yoruldum.

Kanı bozuk olanla çektim arama duvar,
Menfaati bitince, kardeş kardeşi kovar,
Servete konmak için cana kıyan bile var,
Zenginken fakirliği, yeğlemekten yoruldum.

Çoğu zaman iblise, bazen nefsime çattım,
Işıkları söndürdüm, kapıları kapattım,
Buz misali yatağa kendimi zar, zor attım,
Gecelerin koynunda ağlamaktan yoruldum.

Han bekledim bir zaman, haramiler dadandı,
Bazen çaresiz kaldım; dalım, kolum budandı,
Huzura varmak için kurban dahi adandı,
Huzursuz yolcuları eğlemekten yoruldum.

Belki geçer sanmıştım, bu acı inlemeden,
Başıma toplandılar; ses verip, ünlemeden,
Herkes bir akıl verdi, beni hiç dinlemeden,
Her birine derdimi söylemekten yoruldum.

Sabri Koca


Teşekkür ve tebriklerimle....

Tökezleyip dururken düşe kalka yol aldım
Ne zaman ki çok sevdim yarı yolda çakıldım
Aşk ile tutunduğum sevdalardan yıkıldım
Küsüp küsüp barışı sağlamaktan usandım. ........... Kardelen-1