Gözlerinde bir ışık, elinde kâğıt kalem,
Bu aşkın kitabını yeniden yazıyorsun.
Karşında duramadı sevgiden yoksun âlem,
Katılaşmış kalpleri azminle eziyorsun.

Sevdiğini söylemek cesurca bir beyandır,
Bu zamanda bu sevda, akıllara ziyandır,
Herkese gizli olan, âşıklara ayandır,
Kalpteki duyguların sırrını çözüyorsun.

Gönlümü kapatmışken bu aralık sevdaya,
Kulağım tıkamışken şarkıya ve sedaya,
Henüz başlamış iken dostlarımla vedaya,
Mühürlenmiş kalbimin, mührünü bozuyorsun.

Beynimde doludizgin koşar yarış atları,
Zaman su gibi akmış, yüzde kalmış hatları,
Unutmak mümkün değil mazideki tatları,
Muhabbet peteğinden kalbime sızıyorsun.

Yeni açmış menekşe, hoş kokular saçıyor,
Gözlerimin önünde kelebekler uçuyor,
Seni hatırladıkça, uykularım kaçıyor,
Hayat iksiri gibi damarda geziyorsun.

Yolumu yitirmişken obaların göçünde,
Sabahı bekliyorken tereddütler içinde,
Herkes uykuda iken, gecenin tam üçünde,
Mutluluğun resmini duvara çiziyorsun.


Sabri Koca