aklım bir suredir cok uzagımda...
agzımdan cıkanların bir karsılıgı yok turkcede
belkide bu yuzden
uzadıkca uzuyor cumlelerim
anlatamadıkca ben
sen karısıp susuyorsun...

delilik kanımda var benim
aklına girip damarlarında dolasan benim
üzerinde imkansız ameliyatlar tahayyul ederken
tedavinin ortasında
ansızın ilaclarını değiştiren
önce ellerinden tutup seni kaldırırken
ansızın cekilip yanından sendelenmelerini izleyen
düşmenden ölesiye korkarken ben
sen sakinliğime karısıp susuyorsun...

haklılıgımın hadım edilmiş yanlarına merhametle bakarken
yeldegirmenlerine saldıran ve vazgecemeyen bu didişmeden
içimdeki kifayetsiz kelimerden zırh yaptım ruhuma
karsısına dikilip meydan okudugum en guzel degirmendin sen
beni içine alıp öğütüp kendine karıstırmayı hesaplarken
zırhımı daha da parlatıp sözlerimle
gözlerini kamastırıyordum
sen duvar dibine sinmiş kara bir kedinin anatomisine gizlenirken
benim şaşalı günlerim geciyordu
son bir yenilgi icin boynumu eğerken onunde
kendi şaşkınlığına karısıp susuyorsun...