işsiz bir babanın oglu olmakmı daha zor?
yoksa işsiz bir baba olmakmı...
cepleri delik bir pantalonla sevda yasamakmı
yoksa sevdasız bir saltanat surmek mi...
içime cektigim bu duman mı hayata baglar beni
yoksa bu dumanı bırakmamı öneren doktorlar mı...
belki de en zor olan
işsiz bir babanın işsiz oglu olmaktır...

bir kız çocuguna damdan düşer gibi vurulmakmıdır zor olan
yoksa bir kız cocugunun vuruldugu olmak mı...
bu sevda şiirinin gizli öznesi olmakla
belirtili nesnesi olup
cumleler arasından cıkartılınca şirin anlamını kaybetmemesi
kısacası bu sevdadan cıkartılınca sevdanın anafikrine etki edemiyor olmak mı dokunur insana
yoksa bu sevdayı bitirmek icn dogru sözü
dogru zamanda söyleyememek mi...

seni seviyorum ama bu ellerimin arasından akıp giden zaman
bu sensiz yakıstıramadıgım yasamak kokusu üzerime
bu sen yoksan yarın yeniden baslamak seni bulmaya
bu simdi sen alıp basını giderken geride bıraktıgın olmak değil dokunan
bu sen gitmeden once benim zarar görmesin diye coktan kacırmıs olmam
bu rahatlıgımın batması vicdanıma
buz gibiyim konusurken ya senden sonra
içimi kazıyorum körelmiş bıcaklarla
iki yıldır kazıdıgım izlerin
sanki gitmeyecekmissin gibi
durup durup sana tutulmalarım
senden baska bir kadını öpemediğim icin değil
bir gün seni öpersem eger duymayasın diye
baska kadın kokusunu
her gece sana sarılıp uyuyuslarım...

bu sevdanın zor olan yanıyım yıllardır
bir turlu ehlileştirilemeyen hayvanı
boyundurugun altına girdigim andan beri belkide
aldıgın intkamların icin seni suclayamayıslarım
bu sevdanın en tutarsız acıklamaları,
sana seni seviyorum diyerek baslayanları...
simdi seni öpüp koklayamıyorsam eger
arkadaslarının en yakını
benim icimde buyuttugum sevdanın
bir daha kaldırmamak sartıyla
üzerine attıgım toprakları...

iki sevgiliysen eğer artık
bir şiirin kafiyelerinden en cok tutanları
ve öpüşemiyorsak artık
protokollere baglıyorsak
dokunusları
belkide en doğru olanı
bir ömür boyu iki iyi dost olarak kalmalı...