bakınca anladın umut
kumu kazdığını görünce bir adamın
bir kök için çabasını
eline aldığında küçük fidanı
yüzünde okunan mutu

şu karşıdaki kayısı ağacının
yıllara meydan okuma gücünün
kurusa da diğer dalları
doğaya kattığı güzel görüntüsündeki öğüncü

yürüse de üstümüze üstümüze saraylar
çiftlik için uğraşanları görmek
umudunu hiç bir zaman yitirmeyenler
yeşertir içimdeki bütün kurumuş umutları
çiçekli bir kayısı ağacı görkemiyle
içimi açan manzara

umudumu canlandırdı
kış serçelerinin ermesi bahara
kardan başını uzatan kardelen
içimizde esen fırtınaya deva
gün görmüş insanların
doğrulması ayakları üstünde
işaret etmesi
yarınki aydınlığı

kışa dayanan eski evlerde
sıcak ocakların bacasının tütecek
çocukların ısınacak olması
eriyecek olması
karlı dağlardaki buzların

meyveli ağaçlara konduğunda kuşların
umutlu türküler söyleyecek olması
bastonuyla doğrulup bir yaşlının
çok şükür Allah’ım
bu günleri de gördük demesi

anne nakışlı odada
genç kızlar açtığında güneşe pencereyi
fark etmeleri
özgür uçan güvercinleri
vuran avcılar olmadığını..

10. 04. 2015 / Nazik Gülünay


Çok teşekkürler türkü diyarı

Beyaz kardelen misali
soğuğa inat
açsam ellerimi semaya
çok şükür Mevlam,
daha özgürüm diye