5
Yorum
28
Beğeni
5,0
Puan
487
Okunma
bu şehirde
bir aşk
bir kıvılcımın ışığına sızdığında
külrengi harfler
kızılın iki ağaç gibi duran
gülüşüne kuytulanır
sesinin beyazıyla inler yeryüzü
avuçlarımda güneş ve ay
buğulu camlarla toplayıp
küçük bir çocuğu
koşarak gelir
yanıma
boşluklar
ninnisel ölümün yaşamla sarmallığı
nasıl da döner kabaran uğultuyla
geriden birşeyler toprağa asılırken
ellerinde kitaplarla çiçeklenmeli
sonsuz..
ki varlık
karanlığında bahanelerle
öten kuş
her gece
parmaklarımın çukurunda gökyüzü
alıp kendimi
getirir birini
yeniden doğar sabah
kelebek öpücüğüyle
ağzımdaki kelimelere
basamakları inip çıkarken ölüm
boşlukları itme dünya
aklımın duvarına kayalar yankılanır
...
5.0
100% (11)