Bizim İlhan ağabey sustum demişse vardır bir bildiği.Yoksa kolay kolay susmaz o.
Bizim sayfalarca anlatmak istediğimizi O birkaç kelam birkaç cümle ile analtıverir de ağzınız açık kalır.Gözlerinizde de bir hayret fişeği çakar.

Nihayet Tesbih, bir şiir bile olsa dönmüş aslına.Hem de şiirinin adını da tesbih koymuş, ne güzel..

Ben de İlhan gibi sussam mı acaba.Susup ta çekiliversem mi acaba kabuğuma.Yok yok kolay kolay susmam ben.Ayıptır söylemesi birazcık gevezeyimdir ben :) .Ama yeri geldi mi susmasını da bilmek gerek öyle değil mi!

Sıyrılan iklimlerin gelgitleri mevsimlerin döngüsü olsa gerek.Gelirler, giderler, sonra da tekrar gelirler tekrar giderler.Sarının işkencesi başlarken, siyahın tozu da durmaz elbet.Rüzgârı da alarak yanına serpiverirler yüzünüze yüzünüze.

Sonra da toprakla uyumu başlar sarının.Yeşile iman etmesi bu yüzdendir herhalde.Gül atılan karanlığın sesini de duyacaktır elbet güneş.

Sonsuza ayarlanan tek bir kelime kalemin ucunda.
O da tesbih ipliğinde dizilmiş tanelerin biri olsa gerek.

Sağlıcakla ve tebrikle.


-Ramazan Boran tarafından 12/10/2020 9:04:50 PM zamanında düzenlenmiştir.

evet,
şiirin başlığından başlayıp
duruyor ve doluyorken vakit,
geçiyoruz işte saçlarımızda rüzgar,
içimiz de soğuk.
suyu okumak gibi sonra,
denizin gülümsemesi,
kendinde ve sonsuza...

eyvallah.