Kendime bakarken aynada kalemle çizdim yalnızlığı
yarı yolda başı koptu takvimlerin



Kekeme anılarda acısı dinmiş sessizliğin kurşun yalnızlığı
kiminin umutlarında dün yarımı sevişmeler
kopuyor ağaçlardan siyah saçlı insanlar
sızılar söğüt yapraklarına sarılı mor
avunuyorum işte
ne anlatıyor çocuk gibi bağrıma yaslanan suretler


Yaşamın sırtında su kırığı izler
ve yavrusu ölmüş kuş saatleri
en uzaklara sesimin




Hüzün taşıyan bahçelerde unutuyorum elbisemi
yoksul coşkuların türkülerinde geceye dağılan çocukluğum
Evet,evet tanıyacaksınız beni
bu ara deniz yalnız susuyor
gözleri ıslak şehre




Bahar kanatlarını kıran sabır
uçurtmam küçük bir kızın sevdasına yırtılır
düş araken mevsim uğuldar
yangınlar sokağına ölüp dirilen
sonra diyorum
zaman hikayeler topladıkça durur yokuşlarda..



Korkuyorum
terkedilişlerle tanışmaya
tutuşuyor fırtınaya sessizce yeni nehirler
gecede sarı tohum.

herşey birbirine düştükçe


...