Değişebilirdi her şey
Suları karalaşmasaydı bu aşkın
İnsan denen devingen saçmalık
Tek perdelik
Bulaşıcı ölümcül mit
Boyun eğmeseydi
Ucubelerin yağmursuzluk özlemine

Eskiden ve şimdi
Gözleri doluyor bakılan her yerin

Gölgelerin gürültüsünü işitiyoruz
Kalp yollarında patlayışını bin derenin
Ve adına tanrı denen rüyanın köklerimizde
Dualar bırakıyoruz mezarlarımıza
Ayinler düzenliyoruz da

Eskiden ve şimdi
Ölülerimizle örüyoruz sığınaklarımızı

Açıklarına atılan
Demirlerde yanıyor bu aşk
Kokusundan direklerimiz devrilirken
Kafası güzel toplantılarımızda
Çürümeden çürüyenden bahsediyoruz

Fısıltılarını işitiyoruz iblislerin
İtaat ediyoruz
Ölümden de ağır ölüm yeminlerinde
Yitiriyoruz aklımızı

Eskiden ve şimdi
Koca bir çürükte vakit kaybı olarak yaşıyoruz

Artık
İyimserliğin saçlarında dalgalanmıyor kent
Ve teselli arıyoruz
Son nefeste

Yaşlandıkça karizması çizildi bu aşkın

Peki

Boşluğu karıncalara emanet