Yenik düşmüşlerin körlüğünde
Adsız rüzgârlara verdiğim
Gedik aşklarımla pençeleştim.

Sen..
En yırtık zamanlarımda bile
Karşısında durmaya utandığım.
Ülke ekonomisine göre
Yapmamıştın hesabını..
Her hukuka uygun
Yaşamaya hazır
Memurdun.
Yasa dışılığım uysallaşırdı bakışlarında.
Eteklerinde titremeye hazırken tebessümlerim,
Kaleme sarılmış sesimle hesaplaştım..

Geriye dönüşlerden çıkardım
İnsan yüzey şekillerinin
Uydu fotoğraflarını.
Ve yayınlardan dışlanmış
Seslerin koynuna yaslandım yine.

Aynı yolda gidiş-dönüşlerin
Zaman hesabında buldum,
Yürek çığırtkanı hastalığı.
Ve korkar oldum
Denize sırt üstü bırakmaya kendimi.

Bana yaşamı hatırlat.
Dolu dolu sarılmaların kalmış aklımda,
Özenle yaklaşman güzelliklere.
Sanki on iki eylül kuşağı değilmişsin gibi.
Değilmişsin gibi..
Kitapları yakan ülkenin vatandaşı.

Sen sürmesinden yanasındır yine,
Karıncaların telaşının.
Açmasından yanasındır leylakların.

Bak toparladım kendimi.
Yine gel..
Denize düşen
Kaleme sarılır.
Devrim Ser ÇİNDEMİR