mevsim kışa hazırlanırken
sen baharı oluyordun kalbimin
içimde açan en güzel çiçek sen oluyordun
bahçemin en güzel gülü sen
gülen yüzümde uçurtma uçuran çocuk sen
soframda ekmeğimi bölüştüğüm sen oluyordun
ve yüreğimi bölüştüğüm
ve özgürlük kavgasını

güneş sen varsın diye doğuyor her sabah
yıldızlar sen varsın diye gecemi aydınlatıyor
sen varsın diye pencereme kuşlar konuyor
sen varsın diye dilimde özgürlük şarkıları söyleniyor
sen varsın diye yağmurlar kuruyan toprağa yağıyor
sen varsın diye zindanlar yıkılıyor
sen varsın diye sabahlar umut umut aydınlanıyor

senden önce
yüzüm kelebeğin ömrü kadar mutlu olmadı hiç
çiğ düşmüş bir yaprak kadar mutsuzdum
göz ile karşım arasında bir ölüm kadar uzaktım hayata
her gece sabahçı kahvesinde uyuya kalıyordum
denizler dalgalanmıyordu
martılar denize küs yaşıyordu
gök maviliğini gri bulutlara bırakmıştı
içimde fırtınalar kopuyordu
tenim hasretlik kokuyordu
nefes aldığımda yaşadığımı sanıyordum
ama bir mahkum kadar umudum yoktu

sen yüreğime geldikten sonra
bedenim yeniden doğmaya başladı
koklanacak, sevilecek bir çiçek kadar güzelleştim
kuruyan güle aşık olup, kuruyan güle toprak oldum
çölün ortasındaki kara parçasına yağmur oldum
annemin başındaki yazma
babamın saçındaki ak
sonra bir kavganın ortasına atılan tülbent oldum
savaşsız, sömürüsüz bir dünya ister gibi sevdim seni
patronların, ağaların, törelerin yok olmasını ister gibi sevdim

sen kalbimin şiiri olduktan sonra
etrafıma çevrili bütün sınırları yıktım
aşk yolunda derviş oldum
olmayacak düşler yerine, olacak düşler kurdum
olmayacak mutluluklar yerine, olacak mutluluklar kurdum
yıkılan umutlar yerine, yeniden umudu inşa ettim
seni soluma alıp, dünyanın en güzel şiirine sarıldım
elimin kirini, yüzümün pasını bir savaşın ortasına döktüm
içimdeki öfkeye sevda adını verdiğim bir tohum ektim
ayaklarımın pasını özgürlüğe doğru yürüttüm
ve her gece radyoda çalan müzikle dilime dokundun
dilimde illegal bir aşk yerine, legal bir aşk oldun
sonra kaybolan çocukluğumu buldum
ve ağlayan bir çocuğun gözyaşlarını siler gibi sevdim seni
ve annemin dizlerine uzanıp, kalbimin şiirine sarılır gibi sevdim
ve ötekileştirilmiş bir halkın hakkını savunur gibi sevdim

güneş sen varsın diye doğuyor her sabah
yıldızlar sen varsın diye gecemi aydınlatıyor
sen varsın diye pencereme kuşlar konuyor
sen varsın diye dilimde özgürlük şarkıları söyleniyor
sen varsın diye yağmurlar kuruyan toprağa yağıyor
sen varsın diye zindanlar yıkılıyor
sen varsın diye sabahlar umut umut aydınlanıyor

ibrahim dalkılıç

15.11.2020
03.35 izmir