Haykırdım bulutlara , ellerim çaresizce sarhoştu işte
Çocuk düşlerim uyanıyordu içimde renkli masallar.
Üşüdüm yokluğundan , hem de hastaydım sensiz
Kabuslar dolu gemiler biçip geçti saçlarımdan
Dinmedi içimdeki karanlık korkularım nasılsa
Aşkım yüreğimde saklı.

Kahırlar yağdı gök yüzünden ateş ateş
Bağladı bileklerime acı veren prangalarını
Bir ışık bekledim senden, gözlerinden
Soframda hiç bir tad kalmadı, acılar doğradım
Tabaktaki salatama...
Yalnızlık öyle sardı ki dünyamı sensizim
Artık ne yemenin, ne içmenin alamıyorum tadını.

Kasım gecesinin seslerini dinledim
Bu kadar korkuluydu böcek sesleri.
Bazen de uzakta kahkahaları kuşların !
Ses ver çağırdığım vakit, bana koş
Oysa korkularımla bıraktın sende başbaşa...
Şimdi kutup güneşleri dolar içime içime
Yıkılır içime siyah acılar
Uzatsaydın ellerini tüm dünyam bahar.

Artık patlıyor içimin mayınları gözlerimde
Yorgunum,tükenmişim,darmadağın ben-
Bak bütün umutlar boyanmış Sonbahar sarısına
Ve bütün şarkılar benimle ağlıyor bu gece
Artık hiç bir şeyin tadı yok- tuzu yok
Ne yemek yemek sensiz, ne içmek
Yitirdim içimdeki sevinçleri de
Yaşamak bu denli zor değildi
Sesin yok, sen yoksun, neredesin !..

Aygün Deniz 14.11.2020